آیت الله جوادی آملی می گوید: «حکیم سترگ ابوعلی حسین بن سینا از نوادر دهر بود که ضمن جمع سالم بین طب و اخلاق، معارف تجربی را با براهین تجریدی در خدمت قرآن و عترت(علیهم ‌السلام) هماهنگ می‏ کرد و در پرتو آن به جامعه بشری خدمت صادق ارائه می‏ نمود.»

به گزارش خبرآنلاین به نقل از اسرانیوز، بخش هایی از پیام آیت الله جوادی آملی را به مناسبت یکم شهریور ماه روز بزرگداشت ابوعلی سینا و همچنین روز پزشک در ادامه می خوانید.

 

1. هرگونه کار فرهنگي يا درماني نسبت به موجود معيني، مرهون هويّت‏ شناسي آن است؛ اگر موجودي فقط در قلمرو طبيعي به سر مي ‏برد، مبادي پرورش و بهداشت او را نهاد طبيعت تأمين مي ‏نمايد؛ چه اينکه اگر موجودي فقط در اقليم فراطبيعي به سر مي ‏برد، مباني کمال و تماميّت وي را نهاد ما بعد از طبيعت به عهده دارد، ولي اگر موجودي جامع هر دو بخش طبيعي و فراطبيعي بود، براي رفع نيازهاي مادي و مجرد او عناصر طبيعت و ارکان مابعد از طبيعت سهم تعيين ‏کننده دارند.

2. بهره‏ وري از هر چيزي مسبوق به شناخت آن چيز است؛ وقتي مي ‏توان از عناصر طبيعي بهره‏ مند شد که از راه حسّ و تجربه به آثار و خواص آن پي برد، و نيز هنگامي مي‏ توان از ارکان فراطبيعي استفاده کرد که از راه عقل و تجريد مفاهيم به مآثر و لوازم آن رسيد، و براي آموختن يا انگيختن موجود مرکب از طبيعت و مابعد از طبيعت، لازم است عناصر تجربي و ارکان تجريدي کاملاً ملحوظ شوند.

3. انسان که محور اصلي بهداشت و درمان است، و طبيباني چون ابن‏ سينا به تأمين نيازهاي طبي آن مبادرت کردند و مفاخر بزرگ جامعه شرق و غرب براي کشف علل بيماري و عوامل علاج از بذل نفس و نفيس دريغ ننمودند، هويّتي دارد که از طبيعت و مابعد از طبيعت تلفيق شده است؛ اگر معلم اخلاق براي پرورش روح فراطبيعي او ويژگي بدن را لحاظ نکند، در تربيت وي موفق نمي‏ شود، همچنين اگر طبيب تن براي سلامت بدن طبيعي او خصوصيت روح مجرد را در نظر نگيرد، در تأمين بهداشت وي کامياب نخواهد بود.

4. براي تکامل فن شريف پزشکي و تکميل مشاهدات تجربي درباره جانورهاي آزمايشگاه، بايد از معارف تجريدي که محصول افکار حکيمان الهي، فقيهان متدرب، مفسران متألّه که همگي شاگرد صاحبان سلطان علوم و زمامداران ملکه معارف، يعني انبيا و اوليا و اهل ‏بيت عصمت و طهارت(عليهم‏السلام) هستند، استفاده شود تا شفاف کردن تن با تيرگي جان همراه نگردد و درمان بدن با بيماري روح قرين نشود.

حکيم سترگ ابوعلي حسين بن سينا(قدس‌سرّه) از نوادر دهر بود که ضمن جمع سالم بين طب و اخلاق، معارف تجربي را با براهين تجريدي در خدمت قرآن و عترت(عليهم‌السلام) هماهنگ مي‏ کرد و در پرتو آن به جامعه بشري خدمت صادق ارائه مي‏ نمود.

/6262

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 449359

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
3 + 0 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام EU ۰۷:۵۳ - ۱۳۹۴/۰۶/۰۱
    3 2
    بله دلیل مرگ ایشون کاملا نشون داده ایشون از نوادر هستند . من فکر میکنم جایگاه محمدبن زکریا رازی کمتر مورد توجه قرار گرفته ، چرا که او بود که پزشکی را به مانند یک علم تجربی و به شکل فعلی اش درآورد . ابن سینا در بحث طب بسیار از هوش و دانسته های خود استفاده میکرد در حالی که این رازی بود که با ثبت شرح حال بیماران دقت در تک تک علائم بیماری و با علم و شناخت مواد شیمیایی و دارویی اولین گامها را در طب نوین و دارو سازی برداشت .