به نقل از روابط عمومی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، در 10 ماهه امسال 584 هزار و 191 واقعه ازدواج در سطح کشور و با "یک درصد کاهش" نسبت به مدت مشابه سال گذشته از سوی دفاتر رسمی ازدواج در سامانه ثبت وقایع ازدواج و طلاق سازمان ثبت اسناد و املاک کشور ثبت شده است. همچنین در این مدت تعداد 131 هزار و 553 واقعه طلاق نیز توسط دفاتر رسمی طلاق در این سامانه به ثبت رسیده که با "افزایش 6 درصدی" نسبت به مدت مشابه سال گذشته همراه است.(خبرگزاري فارس مورخ 6/12/93 شماره: 13931206001338). اين يعني 22.5 درصد ازدواج ها منجر به طلاق شده است ، كه خود يك هشدار دهشتناك خواهد بود . هر چند در جامعه شناسي ، آمار ها هميشه از واقعيت كمتر ند و بايد عمق فاجعه را بيش از آن متصور بود ، و متاسفانه نيز هستند خانواده و زوج هايي كه در سايه ي "طلاق عاطفي" كه نه در جايي ثبت و نه در آماري مورد اشاره است ، خشكي ريشه ي زندگي مشتركشان را به نظاره نشسته اند ، و اين تلخي را چند برابر نموده است.
اين چند وقت اخير اخبار خاصي را شاهديم كه نه تنها دل و دماغي براي زندگي نمي گذارد كه تقريبا با كنار هم قراردادن آنها اميدمان به بهبود شرايط نيز از بين خواهد رفت . ديگر جامعه ما نسبت به معضلاتي مثل "بيكاري" ، "مسكن" ، "گراني" و در شهر هاي بزرگ به "ترافيك" و "آلودگي دايم هوا" واكنشي نشان نمي دهد ، گويي به مثابه ي بيماري سرطاني شده كه بعد از مدتها درمان بي اثر ، حالا بايد واقعيت تلخي را بپذيرد.
اما ماجرا ها و اتفاقاتي مثل آلودگي مواد غذايي ، رشد كودكان كار ، كاهش نرخ باروري ، افزايش ميزان طلاق و كاهش سن طلاق ، افزايش مصرف انواع مواد مخدر قديم و جديد و كاهش سن مصرف آنها ، معلم كشي ، دانش آموز سوزي ، افزايش سقط جنين ، تخريب محيط زيست ، خشك اقليمي و بي آبي ، فساد هاي مالي كلان ، رانت خواري ، انحصار طلبي هاي اقتصادي ، بي اخلاقي هاي سياسي ، رشد بيابان زايي ، محصلان بيكار رو به ازدياد ، افزايش بزه ها و انحرافات اجتماعي ، مرگ و مير بالاي تصادفات رانندگي ، اسيد پاشي ها ، هجوم ريز گردها ، افزايش پرونده هاي حقوقي و كيفري و ... نمي توانند در دراز مدت با واكنش خنثي و كرختي همراه باشند .اينها قطعا پيكره ي جامعه را با نيستي ممزوج خواهد نمود .اين مولفه ها و شريانهاي حياتي يك جامعه نبايد از بين بروند ، سلامت فرهنگي و اجتماعي كشور در ورطه ي خطرناكي قرار دارد.
جامعه بايد از يكايك خويش تقاضاي همكاري كند ، سنت الهي بي عدالتي را بر نمي تابد ، از بين رفتن كودكان بيگناه ما در آينده اي نزديك بي آنكه تقصيري داشته باشند ، ما را مشمول آيه ي شريفه ي مِنْ أَجْلِ ذلِکَ کَتَبْنا عَلي بَني إِسْرائيلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِي الْأَرْضِ فَکَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَميعاً وَ مَنْ أَحْياها فَکَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَميعاً وَ لَقَدْ جاءَتْهُمْ رُسُلُنا بِالْبَيِّناتِ ثُمَّ إِنَّ کَثيراً مِنْهُمْ بَعْدَ ذلِکَ فِي الْأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ ( آيه 32 سوره مباركه ي مائده ) خواهد نمود و قطعا عذابي درد ناك برايمان رقم خواهد زد. مرگ يك انسان بي گناه ، مرگ تمام بشريت است ، و اين هشدار اساسي را چاره اي نخواهد بود.
حال قضاوت كنيد ، آيا با اين شرايط دشمن نگران هسته اي شدن ما خواهد بود؟ فرهنگ صحنه اي است كه بايد براي نجات از اين همه گرفتاري همه ي ما واردش شويم و اين صحنه فقط نيازمند تدبير و عمل خواهد بود ، نه شعار!
نظر شما