اگر در زمان های دور واعظان نیمچه حجب و حیایی داشتند و خلاف آن چه بر منبر می گفتند در خلوت آن کار دیگر می کردند و رندان طشت رسوایی آنان را از بام به زیر می افکندند امروز ناصحان و واعظان چشم در چشم شما می دوزند و در همان حال که دارند جیب شما را خالی می کنند از مهر و پاکدستی و نان حلال سخن می گویند. چه می توان گفت؟ شاعر رندی که به حال و روز خود وقوف داشت می گفت:
دو لب خواهم یکی در می پرستی
یکی در عذرخواهی های مستی
شاعر می دانست شرط ادب نیست با دهانی که به شراب آلوده است به درگاه حضرت حق تضرع و زاری کند، هم از این رو دهانی دیگر از حضرت باری طلب می کرد.
نمی خواهم درس ادبیات و معرفت بدهم، هرکس اندک آشنایی ای با فرهنگ ایرانی و اسلامی داشته باشد این بدیهیات را می داند. این دانستگی ربطی به دانش و فهم ادبی و این حرف ها ندارد. فرهنگ با جان و جهان یک قوم درآمیخته است. یعنی یک مغازه دار محترم و یک راننده تاکسی زحمت کش و یک استاد دانشگاه فرهیخته، هر سه با این حرف ها انس و الفت دارند. ممکن است یکی از آن ها درک عمیق تری نسبت به این معارف داشته باشد اما جان هیچ کدام از آن ها با این معانی بیگانه نیست. خب، مشکل کجاست؟ مشکل این جاست که چه طور یک آقایی که هشت سال سکاندار قوه مجریه در این آب و خاک بوده با این حرف های به ظاهر بدیهی که با گوشت و پوست و خون مردم این سرزمین درآمیخته است، بیگانه است و حواسش نیست که آدمیزاد نمی تواند در حالی که متصف به یک صفت ناپسند است دیگران را نصیحت کند و منبر وعظ و اخلاق برود. اگر جریان را نمی دانید مجبورم توضیح بدهم که دفتر رئیس جمهور سابق به رئیس بانک مرکزی نامه نوشته و خواستار آن شده...نامه کوتاه است، بخوانید:
رییس کل محترم بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
با سلام
احتراماً، ضمن آرزوی قبولی طاعات و عبادات جنابعالی، به استحضار می‌رساند:
مدتی است توسط شماری از فعالان سیاسی و رسانه‌ای و معدودی از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی در رسانه‌های مختلف داخلی و خارجی، ادعا و اتهامی مبنی بر قرار داشتن نام اطرافیان دکتر احمدی‌نژاد در فهرستی با استناد به «لیست محرمانه کمیته وصول مطالبات بانک مرکزی» مطرح و ارقامی در حد هزاران میلیارد تومان در این زمینه اعلام گردیده است؛ لکن تاکنون از سوی هیچ مرجع رسمی و ذیربط در این زمینه موضع‌گیری و اطلاع‌رسانی خاصی انجام نگرفته و همین عدم شفافیت بر شبهات و هم چنین سوء استفاده‌هایی در فضای سیاسی و رسانه‌ای کشور افزوده است.
این در حالی است که در مواردی، حتی از یکی از نمایندگان مطرح کننده این اتهام درخواست شده که «چنانچه در بیان اظهار نظر کذب خود مُصِر هستند نسبت به انتشار عمومی نام بانک یا بانک‌های پرداخت کننده و نیز تاریخ و مبلغ این وامهای کلان به تفکیک اسامی اطرافیان آقای احمدی نژاد اقدام نمایند» که متأسفانه این درخواست تاکنون بدون پاسخ مانده است.
با عنایت به آن چه ذکر شده و هم چنین سیستم مکانیزه و تخصصی نظارت‌های مالی در بانک مرکزی و با خواست و تأکید آقای دکتر احمدی‌نژاد و البته برای تنویر افکار عمومی، تقاضا دارد نسبت به اعلام انتشار رسمی و عمومی تمامی اطلاعات در خصوص هر نوع درخواست، مبلغ، تاریخ و بانک‌های مرتبط در پرداخت هر گونه تسهیلات به آقای دکتر احمدی‌نژاد و اطرافیان ایشان، دستور لازم صادر و اقدام مناسب معمول فرمایید.
دفتر رییس جمهور دوره نهم و دهم
ملاحظه فرمودید؟ هشت سال رقبای سیاسی خود را تهدید کردن که امروز و فردا لیست بدهکاران بانکی را منتشر می کنم و فضای مملکت را به سمت آشوب و بلبشو هدایت کردن و آن وقت چنین نامه ای نوشتن یعنی چه؟ در مناظره های انتخاباتی فقط و فقط از بیم رای نیاوردن، صدر و ذیل مملکت را به باد اتهام و ناسزا گرفتن، آن هم بدون هیچ سند و مدرکی و حالا قیافه آدم های مظلوم و اخلاقی را گرفتن یعنی چه؟ اگر همه چیز بر قرار و قاعده و سامان بود آقای احمدی نژاد امروز می بایست در دادگاه افکار عمومی پاسخگوی خیلی چیزها می بود. که اگر این گونه می شد حضرتش به جای نشستن درجای متهم امروز مدعی اخلاق و ادب و قانون گرایی نمی شد. اما چه می توان کرد که کارکرد جهان دون همواره وارونه بوده و ظاهرا حالا حالا هم وارونه خواهد ماند:
کارکرد جهان دون عجب است
همه سوگ است و نام او طرب است
آن که نادان ستور او به تک است
وان که دانا کمیت او عقب است
نظر شما