حاشیه های اکران خصوصی فیلم سینمایی آرایش غلیظ

خیلی از فیلمهایی که الان داره روشون مانور زیاد داده میشه حرفی برای گفتن ندارن مثل طبقه حساس...

اتفاقا به نظر من بازی کلیشه ای حامد بهداد به بد بودن فیلم اضافه کرد. در حدی که توی جشنواره که میدیدیم خیلی ها تحمل نکردن و تا آخر فیلم ننشستن. واقعا ضعیف بود...

استاد مگه فيلم مستنده میگي «تعدد لوکیشن ها در مناطقی کمتر دیده شده از جنوب بکر ایران». طرف قرار بود فيلم سينمايي بسازه که شده یه فاجعه

چند وقت پیش مصاحبه ای میخوندم از داریوش ارجمند درباره فیلم ناخداخورشید. بی پروا عنوان کرده بود که ساخت ناخداخورشید در شرایطی انجام شد که آدم ادا و اطواری توی سینمای ایران هنوز وجود نداشت و بهمین دلیل امکان ساخت فیلم در بندرلنگه و کنگ میسر شد، چیزی که الان غیرممکنه. در واقع امروزه با جایگزینی لنج های چوبی با لنج های فایبرگلاس، تخریب بادگیرها به بهانه ی ورود پشه و ساخت خانه های جدید بتونی به جای خانه های کاه گلی و قدیمی، فیلمی مثل ناخداخورشید که به هیچ عنوان تصمیمی بر مستند بودن نداشته تبدیل به یکی از اسناد به شدت معتبر در زمینه ی مطالعات تاریخی فرهنگی جنوب ایران شده و همین چند لایه بودن تفکرات کارگردانی مثل ناصرتقوایی هست که مخاطبی با درک چندلایه ایجاد میکنه. در ضمن استاد هم خودتی استاد.