۰ نفر
۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳ - ۰۵:۴۱

اگر در روستایی مدرسه نباشد و دانش آموزان زیر سایه درختان یا در یک خرابه درس بخوانند ، می توانیم سرمان را بالا بگیریم که وزارت آموزش و پرورش به رغم مشکلات سخت افزاری ، در آموزش بچه های مردم جدی است.

 اما اگر در جایی مدرسه باشد و آموزش و پرورش آن را برای درآمدزایی به عنوان انبار به بخش خصوصی اجاره داده باشد و دانش آموزان داخل طویله یا زیر سایه درختان درس بخوانند، باید سرمان را پایین بیاندازیم و خجالت بکشیم. این اتفاق دردناکی است که در روستای کوچو بخش ˈتَلنگˈ از توابع شهرستان ˈقصرقندˈ در جنوب سیستان و بلوچستان رخ داده است.
خبر از زبان شاهوزهی بخشدار تلنگ است و خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا ) این خبر را در 13 اردیبهشت 93 منتشر کرده است. مدرسه راهنمایی دخترانه روستا از اردیبهشت سال 1391 به یک شرکت ساختمانی و تاسیساتی به نام «سرند گلوبال»اجاره داده شده و کلاس درس به انبار تیر و تخته و بشکه تبدیل شده است . به گفته بخشدار شماری از دانش آموزان روستای کوچو ترک تحصیل کرده و یا در مکان های غیر استاندارد از جمله اصطبل و یا زیر سایه درخت تحصیل می کنند. اما علیرضا نخعی مدیرکل آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان در واکنش به خبر گفته است که مسوولان شورای شهر و بخشداری با سیاه‌نمایی به دنبال کسب اعتبار مالی بیشتر برای بخش خود هستند.
مدیرکل آموزش‌وپرورش سیستان‌وبلوچستان اضافه کرده : « اگر این ماجرا صحت هم داشته باشد، از بی‌سلیقگی معلم است که بچه‌ها را به خرابه برده؛ یعنی سایه درختی، کنار دیوار خانه‌ای یا جای دیگری نبوده و باید حتما کلاس در خرابه تشکیل می‌شد.» ظاهرا بعد از اجاره مدرسه ، کانکسی برای درس خواندن دانش آموزان نصب شده است اما کانکس در هوای گرم منطقه تبدیل به کوره ای گداخته می شود و به همین دلیل معلمان مجبور می شوند زیر سایه درختان و یا در داخل خرابه ها که خنک تر است، کلاس درس را تشکیل دهند.
عبدالمجید هوت رییس شورای اسلامی روستای کوچو به خبرنگاران گفت: تاکنون مکاتبات زیادی با آموزش و پرورش استان برای حل مشکل فضای آموزشی انجام داده ایم اما پاسخ یا ترتیب اثری داده نشده است. وی مدارک و قبوضی را نشان داد که بر اساس آن شرکت خصوصی ، اجاره بهای مدرسه روستا را به آموزش و پرورش پرداخت می کند.
خبر نکات تکاندهنده دیگری هم دارد مثلا از مجموع 57 مدرسه بخش تلنگ، 30 مدرسه برق ندارند و 43 مدرسه از داشتن آب آشامیدنی محرومند و دست کم 40 باب ساختمان مدارس بخش تلنگ ، خشت و گلی و یا کپری هستند. ورود به اینها بحث را طولانی می کند. نکته تاسف بار این است که آموزش و پرورش مدرسه دولتی را به یک شرکت ساختمانی اجاره داده ، تا درآمد زایی شود . البته این کار در دولت سابق اتفاقافتاده اما ظاهرا این سیاست تداوم دارد و مدیرکل هم کاسه کوزه ها را سر معلم روستا می شکند که به جای تشکیل کلاس در زیر سایه درخت ، در داخل خرابه کلاس تشکیل داده است. او با زیرکی از کنار مساله اصلی که اجاره دادن مدرسه دولتی است می گذرد .
اتفاقی که در تلنگ افتاده ، پیش درآمد اتفاق بدتری است : وزارت آموزش و پرورش برای درآمد زایی، مدارس روستایی را می فروشد و مدارس شهری دارای موقعیت تجاری را تبدیل به پاساژ و مجتمع اداری می کند. مجلس و دولت در هر زمینه ای با هم اختلاف داشته باشند در قضیه فروش مدارس و تغییر کاربری مدارس به تجاری و اداری همداستانن و آن را به عنوان جدید‌ترین راه‌حل جبران کسری بودجه وزارتخانه در دستورکار قرار داده‌اند. این عمل مانند رفتار سرپرست ورشکسته خانواده ای است که برای تامین هزینه‌های جاری زندگی، کالای سرمایه ای کمیاب یعنی سرپناه کودکانش را می‌فروشد.
علی لاریجانی، رییس مجلس در جلسه شورای معاونان و مدیران آموزش و پرورش استان قم گفت: «تصور اینکه دولت خیلی پولدار و چاق است درست نیست، دولت وضع مالی خوبی ندارد و شما در حال حاضربه دوران خشکسالی دولت خورده‌اید. قوه مجریه برای اداره وضع کشور با مشکل مواجه است.» وی در ادامه گفت: «در بودجه سال 93 این اجازه داده شده که برخی مدارس را می‌توان فروخت و در جایی دیگر خرج کرد که در استان نیز باید روی این موضوع کار شود. »
وزیر آموزش و پرورش هم ماه پیش از تغییر کاربری برخی مدارس، به واحدهای تجاری و اداری و فروش آنها خبر داد. علی اصغر فانی گفت: «طبق احکام بودجه 93 بعضی مدارس که موقعیت تجاری دارند، با تغییر کاربری قانونی به واحدهای اداری و تجاری تبدیل می‌شوند.» وحید کیارشی، معاون پشتیبانی و توسعه وزارت آموزش و پرورش دوم اردیبهشت ماه به ایسنا گفت: «املاک آموزش و پرورش ابتدا به احسن تبدیل [می‌شوند] و سپس به فروش می‌رسند، با تبدیل وضعیت این املاک از آموزشی به مسکونی و تجاری قسمتی از کاستی‌های بودجه‌یی در بخش آموزش و پرورش محقق می‌شود.» .
فروش این مدارس رانت جدیدی برای مدیران آموزش و پرورش ایجاد و پای دلالان را به وزارتخانه باز می کند که احتمالا منشا فساد خواهد شد. از طرفی حتی تصور فروش مدارس یا تبدیل آنها به پاساژ و مجتمع‌های اداری فکری رذیلانه و ضد فرهنگی است. آیا مفهوم (بند ن تبصره 3 ) در قانون بودجه 93، فروش و اجاره مدارس دولتی است؟ قابل قبول نیست که مدیران عالی کشور در حد رییس مجلس و وزیر و معاون وزیر، به ساختمان مدارس به دید کالای قابل عرضه در بازار نگاه ‌کنند؟ گیرم تعدادی از مدارس را فروختید و کسری بودجه آموزش و پرورش را یکی دوسال جبران کردید . بعد از فروش مدارس مرغوب چه چیزی را می فروشید؟
راه هایی که برای تنوع بخشی به اقتصاد آموزش و پرورش اندیشیده شده و وزیر آوزش و پرورش هم گاه و بیگاه با ذوق زدگی آنها را مطرح می کند اغلب به جیب مردم ختم می شود که به دلیل خرابکاری های اقتصادی دولت قبلی خالی است. برخی از این راه حل ها مانند استفاده از سرمایه صندوق ذخیره فرهنگیان بیشتر جنبه فانتزی دارد چرا که کل سرمایه صندوق در حد جبران کسری بودجه یکسال آموزش و پرورش است. اما بدتر از همه دندان تیزکردن مدیران برای فروش املاک آموزش و پرورش است. فروش و اجاره ساختمان مدارس هم یک عمل شرم آور است و یک فرهنگی باید خیلی از اصول را زیرپا بگذارد که این کار را اجرایی کند.

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 354434

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
8 + 5 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 2
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام US ۰۶:۰۹ - ۱۳۹۳/۰۲/۲۶
    2 2
    عالی بود دست شما درد نکنه.
  • بی نام A1 ۰۷:۰۰ - ۱۳۹۳/۰۳/۲۱
    1 1
    شاه ایران از مردم برای مدارس پول می گرفت این کجا و ان کجا یادت بخیر