به گزارش خبرآنلاین، كتاب «آئینه دار مهر» در برگیرنده خاطرات زنده یاد آیت الله غیوری از مجموعه تولیدات مرکز اسناد انقلاب اسلامی است که به همت محمدرضا سرابندی تدوین شده و در سال 1392 با توجه به استقبال از آن تجدید چاپ شده است.
خاطرات ایشان طی چندین جلسه مصاحبه حضوری و در فاصله سال‌های 1382-1374 در مركز اسناد انقلاب اسلامی و جلسات متعددی در سال 1385 در معاونت فرهنگی و پژوهشی مؤسسه‌ی خیریه باقیات الصالحات انجام شده است. خاطرات اولیه كه توسط مركز اسناد انقلاب اسلامی و بر اساس توالی زمانی و موضوعی سازماندهی شده بود، با مصاحبه‌های تكمیلی معاونت فرهنگی و پژوهشی مؤسسه خیریه باقیات‌الصالحات با آیت‌الله غیوری، تلفیق و تكمیل شد.
به مناسبت رحلت این عالم مبارز، در ادامه قسمت هایی از این کتاب را که شرح کوتاهی از یندگی نامه ایشان است، مرور می کنیم:
آیت الله غیوری از روحانیونی به شمار می رود كه نقش بسزایی در همراهی با نهضت حضرت امام و تحمل زندان و سال ها تبعید داشت. ایشان در سال 1309 هجری شمسی در خانواده ای متدین در شهر نجف آباد متولد شد. پدر ایشان،كاسب و به زهد و تقوا مشهور بود.
سید علی غیوری پس از طی تحصیلات ابتدایی، از طریق منبرهای حجت الاسلام صالحی نجف آبادی، به طلبگی علاقه مند شد و فراگیری دروس حوزوی را از سال 1325، در اصفهان آغاز كرد. تا سال 1327 در نهایت فقر و تنگدستی در این شهر به تحصیل ادامه داد و پس از آن به مدرسه ی حاج ملا صادق در قم عزیمت كرد. آغاز آشنایی ایشان با مسائل سیاسی به واسطه ی آشنایی با حضرت امام خمینی (ره) بود.ایشان در همان زمان به تدریس در مدرسه ی جامعه ی تعلیمات اسلامی و تبلیغ در روستاهای اطراف قم پرداخت.
آیت الله غیوری در سال 1341 به دعوت عده ای از اهالی شهر ری و تأیید حضرت امام به آنجا رفت و با كمك خیرین آنجا، مسجد، مدرسه و صندوق قرض الحسنه ای را برای مردم تأسیس كرد كه عملكرد بسیار موفقی داشت. ایشان در اداره ی این مؤسسات سعی می كرد از افراد مبارز و هوادار امام استفاده كند، از جمله در دعوت از سخنرانان برای مسجد امام حسن عسكری (ع)، ذكر نام حضرت امام را شرط می كرد كه به همین علت چند بار به كلانتری محل احضار شد و مورد بازجویی قرار گرفت. همچنین آیت الله غیوری در جلساتی با حضور دیگر روحانیون مبارز نیز شركت می كرد كه بعدها پایه و اساس جامعه روحانیت را تشكیل داد. در این جلسات، چگونگی كمك به زندانیان سیاسی و خانواده های آنها بررسی شده ، اقداماتی در این زمینه انجام گرفت.
آیت الله غیوری به هنگام تدارك رژیم برای برگزاری جشن های تاجگذاری در سال های 50-49 ، مسجد امام حسن عسكری (ع) در شهر ری را به یكی از كانون های فعال مبارزه و توزیع اعلامیه تبدیل كرد. ساواك با ردیابی اعلامیه ها، ایشان را دستگیر كرد. ایشان پس از تحمل چند ماه شكنجه و زندان آزاد شد و آزادی او از زندان با توجه به محبوبیتی كه در بین مردم شهر ری داشت، با استقبال شایانی همراه بود. به دنبال ادامه فعالیت های سیاسی آیت الله غیوری پس از آزادی از زندان، ایشان در سال 1352 مجددا دستگیر و به جرم شركت در جلسات جامعه روحانیت به سیرجان تبعید شد و در آنجا با تشكیل جلسات مذهبی، سخنرانی، تربیت طلاب و نوشتن تفسیر قرآن ، فعالیت های فرهنگی - سیاسی خود را ادامه داد.
آیت الله غیوری، پس از بازگشت از تبعید، ضمن ادامه مبارزات، همپای انقلابیون تا پیروزی كامل به عضویت كمیته استقبال از حضرت امام در آمد. پس از پیروزی انقلاب، اولین سمت ایشان مسئولیت تشكیل كمیته های انقلاب شهر ری بود، سپس از جانب امام به عنوان نماینده ولی فقیه در كشورهای آفریقایی منصوب شد كه در این دوره خدمات شایان توجهی مانند تأسیس بیمارستان، مدرسه و مراكز گسترش اسلام در آفریقا انجام داد. ایشان پس از مدتی از سوی حضرت امام به نمایندگی ولی فقیه در سازمان هلال احمر منصوب شد و در تأسیس سازمان اقتصادی و جمعیت تعاون اسلامی نقش بسزایی داشت.
آیت الله غیوری پس از رحلت امام خمینی (ره) ، عهده دار شهریه حضرت آیت الله خامنه ای شد و علاوه بر آن، از طرف مقام معظم رهبری، مسئولیت رسیدگی به امور مالی دانشگاه آزاد اسلامی، مسئولیت جامعه روحانیت شهرری، بنیاد نور، بنیاد هدایت، مؤسسه خیریه باقیات الصالحات و تعدادی دیگر از بنیادها را نیز بر عهده داشت.
ایشان اولین كسی بود كه توانست حضرت امام خمینی را در مورد پرداخت شهریه به طلاب متقاعد سازد و بدین ترتیب مرجعیت ایشان را تحكیم نماید. نقش آیت الله غیوری در جمع آوری و پرداخت وجوهات حضرت امام و ارتباط ایشان با سایر طلاب، بسیار مؤثر بود.
به اعتقاد ناشر این اثر، این خاطرات از آن جهت كه نحوه تلاش راوی را در زمینه سامان دادن به فعالیت های مذهبی مردم شهر ری و یا به هنگام تبعید در سیرجان، بیان می كند، جالب توجه است. از طرف دیگر به دلیل ارتباط راوی با جامعه روحانیت و اقداماتی كه ایشان برای سرپرستی از خانواده زندانیان انجام می داد، بسیار با ارزش است. فعالیت های راوی پس از انقلاب، از جمله نمایندگی حضرت امام در آفریقا، سازمان هلال احمر و سرانجام تأسیس بنیادهای خیریه و تحت پوشش قرار دادن ایتام و نیازمندان و ... همگی حكایت از روح بزرگ و ایثارگر ایشان و همچنین توانایی خستگی ناپذیر برای خدمت به نظام اسلامی، مسلمین و مردم این سرزمین دارد.
آیت‌الله طالقانی در وصف ایشان گفته بود «در میان روحانیون، هیچكس به اندازه آقای غیوری در دوران زندان به ملاقات بنده نیامده بود» و آیت‌آلله هاشمی رفسنجانی نیز در خاطرات خود بیان می‌كند «هر گاه برای ما مشكلی از نظر تعقیب نیروهای امنیتی رژیم شاه پیش می‌آمد، به منزل آیت‌الله غیوری در شهر ری می‌رفتیم».
این اثر در سال 1392 در 287 صفحه و به قیمت 7هزار و 600تومان تجدید چاپ شد.
6060
نظر شما