طهورا شهبازی: پرنده بال بال می زند. چشم به بالا دوخته تا با جهشی نقطه ای شود در آسمان. بال بال می زند اما نمی پرد نه که نخواهد بپرد نمی تواند. پرنده عادت به دیدن آسمان بدون راه راه ندارد. پرنده قفسی است. این روایت، روایت بلبل هایی است که طی هفته گذشته در مراکز فرهنگی هنری تهران از قفس ها آزاد شدند تا مردم تمرین مهربانی کنند.
به منظور تحقق شعار "مهربانی با پرندگان" صدها بلبل خرما از 20 تا 24 مهر در فضای باز و سرسبز 11مرکز فرهنگی هنری پایتخت همراه با شهروندان تهرانی آزاد شدند. اقدامی که سازمان فرهنگی، هنری شهرداری تهران بانی اجرای آن بود.
طرح آزادسازی بلبل های خرما در تهران از همان ابتدا و حتی قبل از اجرایی شدن واکنش هایی را از سوی مسولان محیط زیست و فعالان این حوزه به خود دید که ماجرا تا بعد از اجرایی شدن طرح ادامه داشت.
انتقاد محمدحسین بازگیر، رئیس محیط زیست شهر تهران به این طرح به عدم دریافت مجوز از سوی شهرداری برای اجرای آن باز می گردد.
او چند روز پیش در این مورد گفته بود: براساس قانون شکار و صید مصوب سال ۱۳۴۶ هرگونه اقدام و تصمیم‌گیری برای نگهداری و رهاسازی حیات وحش باید با کسب مجوز از سازمان حفاظت محیط زیست باشد و هر دستگاهی که تصمیم برای رهاسازی گونه خاصی از پرنده داشته باشد باید از سازمان حفاظت محیط زیست مجوز لازم را اخذ کرده باشد که شهرداری تهران این کار را انجام نداده است.
برخی کارشناسان معتقدند این اقدام شهرداری که چند جهت نه تنها مفید نیست، که می تواند مضر نیز محسوب شود. اما روایتی که اسماعیل کهرم، مشاور رییس سازمان محیط زیست از مراسمی که برای رها کردن بلبل در آن شرکت داشته، جالب است.
البته کهرم معتقد است این اقدامات خوب است به شرطی که اصول علمی رعایت شود: «روز چهارشنبه در پارک قیطریه کودکانی را با پدرومادرهایشان جمع کرده بودند، بچه ها را جلوی قفس قرار دادند برای اینکه با دستان خودشان پرنده را آزاد کنند و این کار قشنگی است.»
کهرم که پرنده شناس است، می گوید که پیش بینی می کرده پرواز این پرنده ها بر فراز آسمان تهران موفقیت آمیز نباشد: «اما کو گوش شنوا؟ من مجبور شدم سخنانم را با حراست سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران بگویم. به ایشان گفتم پرنده ای که در قفس به دنیا آمده و بزرگ شده است را نمی شود آزاد کرد. پرنده ای که پرو بالش را بسته ایم یکدفعه ای نمی توانیم به پرواز وادارش کنیم. پرنده ها گوشه ای آرام نشسته بودند اگر این پرنده ها آزاد و رها بودند خودشان را به درو دیوار می زدند.»
نتیجه پرتاب کردن بلبل ها به طبیعت اما نتیجه خوبی نداشت: «2 پرنده ای که بنده آزاد کردم، هیچکدام قادر به پرواز نبودند و به زیر دست و پای مردم افتادند.»
این پرنده شناس گله ای می کند از کسانی که نام بلبل خرمای تهران روی بلبل خرما گذاشته اند: «ما 3 گونه بلبل داریم؛ یکی که همان بلبل معمولی است. دیگری بلبل خالدار و سومین نوع بلبل خرما است. چیزی به اسم بلبل خرمای تهران نداریم که برخی این اسم را خلق کرده اند.»
کهرم می گوید: «متاسفانه سازمان فرهنگی هنری شهرداری بدون مشورت با مسوولان محیط زیست و پرنده شناسان این کار را انجام داد که نتیجه خوبی نداشت. باز هم می گویم این کار خوب است اما نه اینکه پرنده به گونه ای رها شود که طعمه گربه ها شود.»
مشاور رییس سازمان محیط زیست در مورد عاقبت پرندگان رها شده می گوید: «به احتمال زیاد این پرنده ها از بین رفتند. به نظر من اینها در قفس راحت تر بودند.»
46233
نظر شما