منت خدای را عزو وجل که طاعتش موجب قرب است و به شکر اندرش مزید نعمت ، هر نفسی که فرو میرود ممد حیاتست و چون برمی آید مفرح ذات
از دست و زبان که بر آید کز عهده شکرش بدرآید
و اما علت منفی ها میتواند:
غلط املایی نویسنده باشد: عز و جل قربت نه قرب
و یا حذف قسمتی از متن بعد از مفرح ذات : پس در هر نفس دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب.
یا شاید هم نام نبردن از نویسنده بزرگ متن شیخ اجل سعدی شیرازی و کتاب جاودانه: گلستان بخش دیباچه.
خدایا ممنون از این نعمتی که به ما دادی .شکرت که این دو خواهر توانستند دنیای زیبایت را ببینند.دعامیکنم تا آخرین لحظه ای که زنده اند فقط زیبایی ها را ببینند
نظر شما