عضو هیات علمی دانشگاه تهران در بخشی از یادداشت می نویسد:
« در میان اسناد و منشآت، گاه اسنادی یافت می شود که کمتر در میان منشآت قدیمی نمونه دارد. برای مثال، می دانیم که نکاح نامه یا صلح نامه بسیار فراوان است، اما تنظیم یک سند برای فرستادن کسی به نیابت برای انجام حج یا زیارت مشهد و مسائلی مانند اینها اندک است و ما در وجیزه شماری از این قبیل نوادر داشتیم. همین طور آزادنامه ها مربوط به آزاد کردن بردگان و کنیزان در آن مجموعه بود که بسیار ارزشمند بود.»
این عضو پرکار وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در بخش ابتدایی معرفی سند نوشته است:
«در این سند دو نکته آمده است: یکی این که شخص معرفی شده که نامش سید حسن کاشی و مقیم تبریز است، حتما سید است و تردیدی در سیادت او نیست؛ و دیگری این که مستحق کمک است و لازم است تا مومنین از خمس و مواردی که دادن آن به سادات ایرادی ندارد کمک کنند.به نظر می رسد بخش تأیید سیادت او نکته جالبی است، این کاری است که در قدیم، نقیب سادات انجام می داد، کسی که ریاست سادات را داشت، انساب آنان را حفظ می کرد و اجازه ورود افراد مدعی را بدون اثبات سیادت نمی داد. این امر روال خاص خود را داشت و هنوز هم دارد. برخی از سختگیر و بعضی هم در تایید سند سیادت اشخاصی که در این باره دنبال تاییدیه می گردند سهل گیر هستند.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.
نظر شما