به گزارش خبرآنلاین، در ابتدای این مراسم مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری گفت: ادبیات جنگ ادبیات امید است و به همین دلیل به راحتی ترجمه می‌شود. انسانی ترین گونه ادبیات جنگ ادبیات اسارت است. در این نوع آثار ما بارها شاهد امیدواری اسرا هستیم زمانی که آنها خود در اسرت و رنج زندگی می‌کردند اما همواره به آینده امیدوار بودند.
مرتضی سرهنگی افزود: اردیبهشت سال 61 وقتی این بچه‌ها اسیر شدند خبری از آنها در ایران منعکس نشده بود اما به خاطر اینکه در آن دوران خبرنگار بودم از طریق رسانه‌های عربی متوجه شدم و دیدم که عراق به وسیله آنها کار تبلیغاتی علیه جمهوری اسلامی می‌کند.
وی ادامه داد: عراقی‌ها تأکید داشتند که ایران نیرو ندارد و از مدارس به جبهه‌ها سرباز اعزام می‌کند. خاطرم هست که در یکی از این روزنامه‌ها عکسی از یک نظامی عراقی که صورت یکی از همین اسرای نوجوان را به روی دوربین گرفته بود نشان می‌داد که با این تیتر "بعضی‌هاشان بچه‌اند" منتشر شده بود. استفاده رسانه‌ای از این نوجوانان در خاطرات برخی از اسرای عراقی نیز در ایران ثبت شده است.
وی افزود: پس از اسارت ادبیاتی به جا می‌ماند که از آن با عنوان ادبیات بازداشتگاهی یا اردوگاهی یاد می‌شود این نوع ادبیات در کشورهای مختلف مانند آلمان و روسیه نیز وجود دارد و در ایران هم به آن توجه شده است.
این نویسنده ادبیات جنگ اضافه کرد: ادبیات اسارت‌گاهی گونه شناخته شده‌ای در ادبیات دفاع مقدس است که تاکنون ۳۰۰عنوان در این قالب به چاپ رسیده که همه این آثار سه شاخصه مشترک ایمان، امید و محبت دارند.علاوه براین حدود شش میلیون نامه نیز بین اسرای ایرانی و خارنواده‌هایشان رد وبدل شده است که در آنها می‌توان عناصر مختلفی پیدا کرد که یکی از آنها امید است.
وی در ادامه به کمک کشورهای مختلف به صدام در جنگ هشت ساله اشاره کرد و یادآور شد: تا زمانی که صدام سقوط کرد من با افسران عراقی مختلفی سروکار داشتم و مرتبا به اسارتگاه‌های آنها می‌رفتم. جغرافیای ایران تقریبا ۴برابر و جمعیت ما سه برابر عراق است صدام با کشوری می‌جنگید که هفت برابر بزرگتر از او بود او این خلأ را با حضور سی و چند کشور پر کرد به همین خاطر ما در دوره جنگ هشت ساله از ۱۹کشور جهان اسیر داشتیم. اما رفتارمان کاملا با عراقی‌ها متفاوت بود. ما به عراقی‌ها همان غذایی را می‌دادیم که سربازان ایرانی می‌خوردند و حتی در کمیسیون نگهداری از اسرای عراقی قانونی برای ملاقات این اسرا با خانواده‌هایشان وضع کردیم.
سرهنگی ادامه داد: در خلال جنگ تحمیلی اتفاقات مهم و بزرگی مانند فتح خرمشهر رخ داد. یکی از همین اتفاقات بزرگ اسیر شدن این ۲۳نفر است عراقی‌ها می‌خواستند با جدا کردن سربازان جوانتر و انجام تبلیغات رسانه‌ای بر روی آنها زهر آزادی خرمشهر را بگیرند چرا که فتح خرمشهر صدای شکستن ستون فقرات صدام را درآورد.
وی افزود:به اسارت درآوردن ۲۳نوجوان یکی از اتفاقات نادر جنگ بود عراقی‌ها این نوجوانان را انتخاب کردند و ترتیب ملاقات آنها را با صدام دادند صدام در این دیدار به آنها وعده های مختلف داد اما بچه‌ها با وجود سن کم متوجه شدند که وعده های او توطئه آزادی است به همین خاطر تصمیم می‌گیرند آزاد نشوند ۹سال در سلول‌ها باقی بمانند تا آبروی ایران حفظ شود.
سرهنگی به کارآمدی ادبیات اردوگاهی در سالهای اخیر برای زندگی امروز اشاره کرد و گفت: ادبیات اردوگاهی ادبیاتی است که به راحتی یک نوع زندگی را به ما یاد می‌دهد زندگی که در آن نه به حداقل ها که با هیچ بتوانیم ادامه دهیم. این نوع آثار فن زنده بودن را به ما یاد می‌دهند. بسیاری از درسهای این خاطرات امروز به درد ما می‌خورد.
وی با اشاره به انتشار خاطرات اسرای عراقی در ایران گفت: اسرای عراقی در ایران بیش از ۶۰اثر از خاطراتشان را نوشتند که به نوعی عذرخواهی ملی بود چرا که سابقه ندارد یک اسیر جنگی خاطراتش را در کشور مقابل بنویسد و چاپ کند.
در ادامه این مراسم احمدزاده، نویسنده و مستندساز در این نشست با اشاره به اهمیت تدوین خاطرات دفاع مقدس گفت: حافظه‌ها یاری نخواهد کرد، حرف‌ها گم خواهد شد اگر مکتوب نشود. الآن پس از گذشت 25 سال نسل جدید وقتی این خاطرات را می‌شوند تعجب می‌کند.
وی همچنین عنوان کرد گفت: داستان «آن 23 نفر» داستان 23 بچه است و مصداق این سخن امام موسی صدر است که گفته اگر نگاه کنیم می‌بینیم که همه می‌گویند که پیامبر اسلام (ص) 1400 سال پیش چه می‌گفته و چه می‌کرده است ولی کسی نمی‌پرسد که ایشان اگر امروز بودند چه می‌کردند و حرکت این 23 نفر یک حرکت تاریخی به عمق تاریخ اسلام است. انقلاب اسلامی یک مشکلی را حل کرد و آن هم این بود که انسان واسط و میانه‌ای بین انسان عادی و معصوم ایجاد کرد تا ببینیم رسیدن به معصومین شدنی است.
وی افزود: اولین بار از طریق تلویزیون عراق با این 23 نفر آشنا شدم و از خودم پرسیدم اگر جای این افراد بودم چه می‌کردم ما باید از داستان این بچه‌ها واکسنی برای امروز خود بسازیم با توجه به داشته‌های ما از دفاع مقدس باید از این گذشته برای خود یک تخته پرش ایجاد کنیم نه یک باتلاق.
احمدزاده افزود: امروز با استفاده از نرم‌افزارهای فرهنگی بایستی جهان را فتح کرد نه مانند داعش با سخت‌افزار. امروز در جهان دو نوع تروریست وجود دارد تروریست‌های کراواتی و تروریست‌های غیر کراواتی. صهیونیست‌ها تروریست‌های کراواتی هستند و داعشی‌ها تروریست‌های غیر کراواتی که این دو لبه قیچی هر دو در دست یک نفر است و برای منافع مشخصی مشغول کشتار انسان‌ها هستند وقتی کتاب احمد یوسف‌زاده را خواندم خیلی خوشحال شدم ایشان در همه مباحث به دور از هر گونه منیت و با تواضع این کتاب را به چاپ رساند.
در پایان مراسم نیز احمد یوسف زاده راوی و نویسنده کتاب «آن 23 نفر» گفت: کتاب «آن 23 نفر» خاطره اسارت 23 نوجوان است که 16 نفر از آنها اهل کرمان هستند ماجرای این کتاب ماجرای بی‌نظیری در تاریخ است زمانی که ما را می‌بردند و از هفت حلقه امنیتی رد شدیم در هنگامی که با صدام روبه‌رو شدیم متوجه شدیم کجا آمده‌ایم با مردی روبه‌رو شدیم که خاک ما را اشغال کرده بود و جوانان ما را به خاک و خون کشیده بود. صدام با لحن بدی به ما گفت شما را به خانه‌هایتان می‌فرستم در حالی که خمینی شما را به زور به جنگ فرستاده است و این آغازی بر حماسه 23 نفر بود از همان روز 5 روز اعتصاب غذای خشک کردیم و بعد از آن چندین سال در اسارت ماندیم.
وی در پایان گفت: من در اینجا دوربین و امکانات تصویری نمی‌بینم که این جلسه را پوشش دهد اما بدون نیاز به این امکانات در میان حماسه و دفاع مقدس راه خود را باز می‌کند و به نقطه‌‌های خوبی می‌رسد.
در انتهای این مراسم با حضور جمعی از اسرای «آن 23 نفر» و با حضور ملاصالح قاری (مترجم گروه 23 نفر در استخبارات عراق) از کتاب «آن 23 نفر» که توسط انتشارات سوره مهر چاپ شده است رونمایی شد.
6060
نظر شما