كاوه علي‌اسماعيلي - خبرگزاری خبرآنلاین؛آلن راجرز سرمربي انگليسي‌تباري بود كه تاريخي‌ترين نتيجه اين باشگاه را رقم زد. در تاريخ 16 شهريور 1352 آلن راجرز در حالي كه بيش از سه هفته از تهران دور بود به ايران برگشت و در روز بازي مقابل استقلال روی نيمکت پرسپوليس نشست. او قبل از سفر به انگليس تيمي كاملاً آماده و پرستاره داشت كه مشخص بود مدعي اول قهرماني است و مي‌تواند اتفاقات بزرگ و جذابي را رقم بزند.
راجرز در 16 شهريور با عنوان يك بازوي روحيه‌ساز براي تيم روي نيمكت پرسپوليس نشست و موفق شد در تقابل با رايكوف سرمربي نامدار استقلال نتيجه‌اي شگفت‌انگيز كسب كند و با حساب 6 بر صفر رقيب ديرينه كه آن سال‌ها با نام تاج فعاليت مي‌كرد را از پيش رو بردارد. در آن بازي مرحوم همايون بهزادي كه در نبود راجرز وظيفه آماده‌سازي تيم را براي اين ديدار سخت برعهده داشت با زدن 3گل هت‌تريك كرد و همچنين مرحوم ايرج سليماني (2گل) و حسين كلاني نيز برای پرسپوليس گلزني كردند. البته به خاطر همزماني اين ديدار با مسابقات كشتي در مجموعه آزادي اين ديدار تصويربرداري نشد و هيچ فيلمي از آن موجود نيست اما گزارش رسانه‌هاي مكتوب تمام اتفاقات آن ديدار با جزئياتش را منتشر كردند كه همچنان در دسترس علاقه‌مندان است و با يك جستجوي ساده مي‌توان آن را در فضاي مجازي پيدا كرد.
اگر بخواهيم فقط يك افتخار براي جاويد ماندن نام راجرز در پرسپوليس نام ببريم، آن افتخار برد 6 بر صفر مقابل استقلال است هر چند در همان سال و در جام تخت جمشيد، راجرز توانست پرسپوليس را قهرمان كند. او كه در سال 1924 در ساوت‌پورت انگليس به دنيا آمده بود، از سال 1962 كار مربيگري را با تيم ملي فيليپين آغاز كرد و پس از يك‌سال راهي آفريقاي جنوبي شد تا به فوتبال قاره سياه خدمت كند.
****
سفر راجرز به قاره آفريقا در سال‌هاي پس از آن نيز ادامه يافت و او هدايت تيم‌های ملي زامبيا و اوگاندا را نيز برعهده گرفت. در سال 1966 سرمربي باشگاه شيكاگو اسپرز شد و سه سال بعد از طريق دوستي كه در آمريكا داشت، به تهران آمد. در سال 1969 هدايت پيكان را در دست گرفت كه اين همكاري يك‌سال به طول انجاميد. پس از آن دوباره به آمريكا برگشت و اين بار سرمربي كانزاس‌سيتي و بعد از آن واشنگتن دارتز شد. در سال 1971 از طريق همان دوستاني كه روزي او را سرمربي پيكان كرده بودند، هدايت پرسپوليس را برعهده گرفت و سه سال سرمربي اين تيم بود و توانست عناوين زيادي را كسب كند. در كنار اين عناوين، راجرز محبوبيت زيادي داشت و يك نسل فوق‌‌العاده در پرسپوليس ساخت كه همزمان براي تيم ملي ايران نيز بازي مي‌كردند. ستاره‌هايي كه ياد و خاطرات‌شان هرگز از ذهن هواداران واقعي پرسپوليس پاك نمي‌شود.
پس از فوت همايون بهزادي، تلاش زيادي کرديم تا هر طور شده با راجرز مصاحبه كنيم. كسي كه دو سال بعد از جدايي از پرسپوليس، دوباره در سال 1976 به تهران برگشت و چند ماهي هدايت شهباز را برعهده داشت اما پس از آن، كار مربيگري را براي هميشه كنار گذاشت و تقريباً هيچ وقت به سمت فوتبال بازگشتي نداشت. تلاش‌هاي‌مان بالاخره با كمك يك دوست مشترك جواب داد و توانستيم او را در مزرعه شخصي نزديك زادگاهش در انگليس پيدا كنيم. راجرز حالا 92 ساله است و به تنهايي زندگي مي‌كند. البته شرايط جسماني خوبي ندارد اما از آن جا كه هرگز در طول زندگي ازدواج نكرد و فرزندي نداشت، ترجيحش اين بود كه تنها بماند.
او براي صحبت كردن و پاسخگويي به سؤالات ما، قدرت چنداني نداشت ولي وقتي متوجه شد همايون‌خان بهزادي يكي از شاگردانش در تهران فوت شده، بسيار ناراحت شد. او گفت: «من هيچ وقت صاحب فرزند نشدم چون مطمئنم تمام بازيكناني كه با آنها كار كردم، فرزندانم بودند. اين بهترين هديه خداوند به من در تمام عمرم بود.»
راجرز همچنين گفت: «همايون را به ياد مي‌آورم و به خاطر فوت او واقعاً ناراحتم چون همايون را مثل فرزندم دوست دارم.»
راجرز كه نمي‌توانست به راحتي صحبت كند، با گفتن اين جملات كوتاه به مصاحبه پايان داد: «در تمام سال‌هايي كه از پرسپوليس جدا شدم تا امروز، دوستان زيادي از ايران به سراغم آمدند كه بيشترشان، شاگردان قديمي من بودند. به همين علت هيچ وقت ايران و پرسپوليس را فراموش نكردم.»
251 43
نظر شما