اکنون جمهوری اسلامی ایران در غرب و از سوی کشورهای منطقه متهم به تلاش برای برقراری هژمونی منطقه ای است نه آنچه که ما مساعدت به ملل مظلوم و برقراری عدالت می نامیم. انطباق یافتن ترس از ظهور قدرت منطقه ای ایران با ایران هراسی به منزله یک نگرش عمومی در میان مردم سایر کشورها، مسیر را برای دشمنان ایران به منظور همراه کردن توده های مردم بر علیه ایران صاف می کند؛ در حالیکه بدون چنین همراهی و انطباقی، حکومت ها و رهبران آن دشواری فراوانی در متقاعد کردن ملت ها در خطر شمرده شدن ایران می داشتند. مطالعات نشان می دهد که ارتباط معکوسی میان ایران هراسی در جهان عرب و توازن قدرت در منطقه وجود دارد.
بر اساس یافته های افکارسنجی بنیاد معتبر زاگبی در میانه سالهای 2006 و 2008، که همزمان بود با حمله اسرائیل به جنوب لبنان و اوج منازعات ایالات متحده در عراق، 70 الی 80 درصد از کشورهای عرب دیدگاه مثبتی به ایران داشتند. در آن بازه زمانی، ایران به منزله محور مقاومت در برابر غرب تحسین می شد. با کاهش نگرانی اعراب از تهاجمات اسرائیل و ایالات متحده، ادامه سیاست های ایران بر روال سابق، بار دیگر تهدیدی برای کشورهای عرب به شمار رفت. مطابق با نظرسنجی دیگری در سال 2011، میزان محبوبیت ایران در جهان عرب به 60 تا 70 درصد افت کرد و در سال 2014 با فروکش کردن بحران های تهدید کننده جهان عرب در چهار کشور مصر، اردن، عربستان سعودی و امارات متحده عربی بین 74 تا 88 درصد از پرسش شوندگان در پاسخ به اینکه « نقش ایران در صلح و ثبات منطقه» نظر منفی ابزار کردند.
بر اساس این مطالعه، کشورهای عربی ترجیح می دهند که در هنگام مقابله با مداخلات خارجی و یا تهاجمات اسرائیل، ایران مسئولیت مقاومت در برابر آنها را برعهده بگیرد و هر زمان که این تهدیدات برطرف شدند، بار دیگر ایران به مرکز توجه و عامل تهدید کننده جهان عرب تبدیل می شود. تنها در دو کشور عراق و لبنان است که اکثریت شهروندان نگرش مثبتی به ایران فارغ از این دوره های زمانی داشته اند. دشواری پیش روی ما، موفقیت ایران در اثبات صداقت خود به ملت های عرب در این راستاست که ایران به دنبال کسب هژمونی بر سراسر منطقه نیست. از دیدگاه رهبران سیاسی، انباشت قدرت و نفوذ یک کشور به خودی خود هراس آفرین است؛ مگر آنکه با قدرتی هم اندازه متوازن شده باشد. استدلال های تاریخی ایران مبنی بر اینکه در چهارصد سال گذشته ایران هیچ جنگی را آغاز نکرده، نمی تواند برای این کشورهای مضطرب، قانع کننده باشد چون نمی تواند تضمین کند که همین فردا، پایانی بر چهارصد سال عدم تهاجم ایران نخواهد بود.
چگونه می توانیم به این وضعیت خاتمه دهیم؟ به منظور از میان بردن فوبیای ایران، باید استراتژی رسانه ای روشن و هدفمندی برای افزایش آگاهی ها درباره فرهنگ، تاریخ و سنت های ایرانی در جهان داشته باشیم و همینطور به منظور تقویت این استراتژی رسانه ای، باید به کشورهای همسایه در عمل نشان دهیم که جمهوری اسلامی ایران به دنبال بلعیدن خاورمیانه و از میان بردن استقلال همه کشورها نیست. ایران هراسی تنها بواسطه تصاویری که از شبکه های تلویزیونی ما مخابره می شود، از میان نخواهد رفت و هراس دولت های منطقه ای از ایران تنها با کمک وعده ها و کلمات محبت آمیز ما محو نخواهد شد. محور دیپلماسی ما باید تلاش برای نشان دادن تعهد ایران به حفظ توازن قدرت و به رسمیت شناختن حوزه های نفوذ سایر کشورها باشد. تنها از این طریق است که تبلیغات رسانه ای ما برای کاهش ایران هراسی واقعی و صادقانه به نظر خواهد رسید.
نظر شما